Salam..
Langit x selalunya cerah.. tengok 2-3 menjak ni..hujan je memanjang sampai banjir tu.. huhu.. begitu jugak kami.. dalam bergelak ketawa, ada kalanya dugaan tu datang.. cuma, kali ni dugaan tu besar sket..sehingga dua2 org menangis.. hoho..lelaki menangis dgn cara lelaki, perempuan menangis dgn cara perempuan..
sakit hati? xyah cakap la.. memang sakit hati.. kadang2 timbul rasa dendam.. haha.. ni bahayanya saya.. bila mula ada rasa dendam, saya ambil langkah lain..beristigfar banyak2.. ye la..masa ni, syaitan mula menghasut diri.. bahaya tu..
Memang dugaan ari tu mbuatkan saya sangat2 terkilan.. ye..memang terkilan..bkn stakat terkilan, kecewa pun ada.. sehinggakan last training sy bersama team sendiri terasa hambar je pada hari tu.. biasanya, sy excited je nak gi training, tapi petang ari selasa minggu lepas tu, mmg terasa malas sgt2..tp sy pegi jua demi sebuah tanggungjawab.. dan as expected, lepas abis training, kitorang xbjmp seperti kebiasaan.. biasanya sebelum ni, lepas abis training, kitorang akan balik sama2.. ye la..masa tu aje la kan yg kitorg ade utk bjumpa..cuma petang tu, di sebabkan masalah tu timbul, masing2 bawak diri.. dan malam tu jugak, saya bergerak balik ke kelantan..sebabnya ari rabu tu my mom ada appointment kat HUSM..
Walau bagaimanapun, di sebabkan malam tu jugak saya still ade training, so saya balik umah sekejap..biasanya sblum ni, sy stay kat bilik team mate sy je..tp ari tu, sy balik umah skjp..packing2 barang dan malam tu baru sy datang semula ke kampus utk training.. lepas training mlm tu la kami smpat jmp sekejap sebelum sy bergerak balik ke kelantan (im driving alone..kul 12 tgh mlm tunggu ayah dan umi, tp sbb da lewat, sy gerak dulu.. kitorg gerak balik 2 buah kete..).. tu pun kitrong jumpa sekejap sbb dia tau saya da nak balik jauh..
before balik tu, dia check semua tayar angin kete, isi minyak sampai full dan dia kasi saya adiah seekor ikan dolphin.. haha.. walaupun malam tu xbanyak bercakap, tp masing2 tau, dalam hati tu mmg nak bercakap bercerita semua..cuma, keadaan x berapa sesuai dan x mengizinkan lagi.. masa tu kitrg cover bcakap ngn kawan je la..smpai kawan tgk ktrg pun jadi hairan sbb dua org ni xbercakap sesama sndiri..tp wat2 tanya kawan yg lain..hahaha...dan masa tu jugak, sy fikir nak amik masa utk tenangkan diri utk sketika dari dia (alang2 bakal berjauhan dgn dia sbb my mom kena warded for almost a week lepas tu)..
tapi tu la..
walaupun hati kata nak amik masa utk tenangkan diri bila berjauhan dgn dia, tapi hati xdpt nak menipu,kan...
first day n first night berjauhan, no calls or msgs either by me or by him.. ok..fine...xpe..bersabar lagi..at least, sy ada dolphin utk hilangkan rindu..hihi..
masuk 2nd day, sy pegi mall..beli brg2 sket..masa ni mmg terasa rindu sgt2 kat dia.. sbbnya, sblm ni, kalo pegi beli brg dan kalo masa tu dia temankan, mmg byk brg sy kena catu..ye..katanya, beli apa yg patut je..jgn membazir.. so, bila pegi sorg2 cmtu, mmg hati merintih la..smpai satu tahap, sy tenangkan diri sy sendiri "sabar wanie..sabar..kau kena kuat hadapi sume ni..sabar wani..."
ye..mmg saya bersabar..tp hati mmg pedih..dan akhirnya malam tu, dia msg sy.. yesss..msg yg sy tunggu2.. dan sy tau, dia pun ttunggu2 msg dr sy jgk kut..hoho.. rindu terubat mlm tu..
day-3, still, sy msh dgn ego sy, xmo mulakan msg dgn dia..walaupun hati perit lg sbb mnahan rindu, tp still sy xmulakan msg tu dgn dia.. dan akhirnya dia yg htr msg dulu kat sy.. hehe..happy lagi..tp bila msg ngn dia, sy wat biasa2 je la..xde tunjuk rasa eksaited tu..hahaha..walaupun dalam hati rasa nak melonjak kegembiraan..
sehinggalah seminggu kami berjauhan..setiap hari dia bertanya, bila nak balik sini lagi dan seumpamanya.. ye la..da seminggu xjumpa.. setiap kali rindu, sy akan letakkan tgn sy di dada, sy baca al-fatihah dan sebut nama penuhnya..dgn harapan, dia turut merasai apa yg sy rasai.. tp xsangka lak, dia pun buat benda yg sama apa yg sy buat tu..patut la sy slalu je rasa rindu kat dia..rupa2nya dia pun buat mcm sy buat kat sy jgk..
kerana dugaan itu, kami dihadiahkan dengan rasa rindu.. dan kerana rindu, kami diajar erti bersabar.. betapa besarnya erti kesabaran tu...
akhirnya, masalah tu settle tapi luka dalam hati tu xhlg pun lg..tinggal parut je lah..huhu..
sekarang ni, bermula hari ni, sepatutnya saya dan dia ada kem atlet.. malangnya, sbb masa last week sy xdpt nak confirmkn nama saya samaada hadir ke x, maka, sy xgi la kem tu.. tapi dia terpaksa la pergi sebab dia atlet under PKS (Pusat Kecemerlangan Sukan) iaitu sukan memanah..
kali ni, kami terpaksa berjauhan lagi..tapi berjauhan kali ni tanpa ada rasa sakit ati macam sebelum ni,..cuma, sebelum dia pergi kem petang tadi, dia sempat hadiahkan saya 2 biji novel dan barang2 komputer.. hoho..sume dia blanje.. best2.. makan pun dia belanja.. ahahhaha..katanya, utk hilangkan rasa bosan dan rindu sy spanjang dia xde kat sini.. ye la tu..pandai ler nak mengayat..haha..
tapi,
betulla cakap orang,
cinta tu, kena ada yang memberi dan yang sorang lagi menerima.. kalo dua2 menerima dan xde yg memberi, maka hambar lah sesuatu hubungan tu..btul x?
dan saya tau, hubungan kami masih lagi jauh.. kami masih merancang utk selangkah ke masa hadapan.. semoga perancangan ini menjadi kenyataan suatu hari nanti..semoga hubungan ini menjadi hubungan yang halal suatu masa nanti.. semoga kami terus tabah dan bersabar andai kami diuji lagi.. sabar..sabar..sabar..ye..apa2 skalipun, sabar tu kena jadi nombor 1.. sabo je laaa.................
