Awak..

Awak..
Kenapa awak buat saya camni..
Awak tahu tak betapa saya rindukan awak..
Awak tahu tak betapa saya sayangkan awak..
Awak tahu tak betapa saya sangat sukakan awak..

Tapi,
Bila saya lihat awak berkeadaan macam ni..
Saya jadi sedih..
Hati saya pun bersedih..

Tanpa sebarang khabar, awak mendiamkan diri..
Kenapa wak?
Tak boleh kah kita berkawan seperti dulu?
Saya tau awak sibuk..
Tapi, xkan la sampai xleh luangkan masa untuk saya..
Walaupun hanya sekejap?

Awak..
Saya sedih tengok keadaan kita macam ni..
Saya mengharapkan kegembiraan tercipta antara kita..
Tapi apa yg saya perolehi hanyalah kesakitan..
Kesakitan di hati yang xkan dirasai oleh siapa2..
Kecuali diri saya sendiri..

Awak..
Saya rindukan suara awak..
Saya rindukan gelak tawa awak..
Saya rindukan gurauan awak..
Saya rindukan semuanya tentang awak..
Saya rindukan awak..

Awak..
Saya nak awak tahu..
Walau apapun terjadi..
Saya tetap sukakan awak..
Saya tetap cintakan awak..
Dan pasti..
Saya akan sentiasa merindui awak..
Sehingga awak betul2 pergi dari hidup saya..

Awak..
Andai ini yang terakhir buat saya..
Saya nak awak tahu..
Saya gembira mengenali awak..
Saya sayangkan awak setulus hati saya..
Maafkan saya andai saya pernah mengguris hati awak..
Maafkan saya,
Si Budak Berhuruf S..